Ziektegeschiedenis

Bezig zijn met je eigen ziektegeschiedenis kan heel confronterend zijn. Het is niet zozeer dat je je realiseert dat je door je chronische ziekte de dingen niet meer kunt 'inhalen'. Maar als je erachter komt dat gif je leven verziekt en volledig overhoop gehaald heeft, doet dat je bestaan op de grondvesten schudden. Eén van de dingen die daarin moeilijk is, is dat de ernstige gezondheidscrisis mogelijk voorkomen had kunnen worden als de gifexposities tijdig gestopt waren. Als ik eerder de amalgaamvullingen en gouden kronen had laten verwijderen en eventueel antidoten  (medicatie die zware metalen bindt en uit het lichaam leidt) had genomen, was ik nooit zo ziek geworden. Deze constatering is geen gedachtespinsel. Er zijn met de uitleiding van zware metalen goede resultaten geboekt bij 
zieke mensen. 

Hieronder wordt vermeld welke klachten bij mij speelden in verschillende fasen van mijn leven, de gifexposities in privéleven en beroepsmatige sfeer, en behandelingen om de zware metalen eruit te halen. Ik ben met die behandelingen voorlopig nog niet klaar. Een opmerking nog voor wat mijn klachten betreft: ik ben daarin niet volledig omdat ik niet alles in de openbaarheid wil brengen. 
Bij sommige situaties geef ik wat aanvullende medische informatie. 

Mijn leven kenmerkt zich door het feit dat ik mij altijd wat ziek en niet lekker voelde. Moe en nog eens moe. Vaak in perioden, maar het kwam altijd terug. Gedurende mijn leven zijn op verschillende momenten allerlei medische onderzoeken gedaan in het ziekenhuis, maar daar is niets noemenswaardig uit gekomen. De artsen hebben echter een enorme blinde vlek. De blinde vlek: blootstelling aan vergiften wordt nooit in diagnostiek meegenomen, laat staan dat artsen de moeite zouden nemen daar een behandeling op te zetten. Ik neem dat de heren en dames artsen zeer kwalijk. Het is namelijk al veel langer bekend dat milieugiften zeer ziekmakend zijn. Van amalgaam is al lang bekend dat dit een vergiftiging met zware metalen veroorzaakt waardoor mensen erg ziek worden. Artsen behoren hun vakliteratuur bij te houden en laten  dit, voor wat betreft dit belangrijke gebied, achterwege.  

Ik heb met mijn zieke lichaam leren leven. Op een gegeven moment weet je niet beter dan dat je snel tegen je fysieke grenzen aanloopt. En dat je niet de dingen kunt doen die leeftijdgenoten wel kunnen doen. Dat gaat redelijk, totdat de bom barst. En dat is meerdere malen in mijn leven gebeurd. De grootste bomontploffing gebeurde in 2012 toen ik elektrohypersensitief ben geworden en sindsdien met zeer ernstige klachten te maken heb. 

Een slechte start
Als ongeboren kind ben ik in aanraking geweest met ernstig kankerverwekkende vergiften. Mijn moeder heeft als schoonmaakster gewerkt in een pathologisch laboratorium in Rotterdam. Hier werden overleden mensen onderzocht waarbij o.a. het carcinogene formaldehyde werd gebruikt. Maar er werden ook nog andere giften gebruikt waarvan ik (nog) niet weet welke dat zijn geweest. Ik ben de eerste 4 maanden van mijn bestaan hiermee in aanraking gekomen. Mijn moeder kon haar werk niet volhouden omdat zij er erg ziek van was geworden. Na 4 maanden zwangerschap is zij gestopt met dit werk. Ik weet niet wat deze eerste gifexpositie bij mij als ongeboren kind teweeg heeft gebracht. Ik heb tot nu toe nog geen medische informatie gevonden die mijn situatie beschrijft. Er is wel andere informatie over formaldehyde bekend: de gevolgen zijn ernstig als je daarmee in aanraking komt. Zie https://en.wikipedia.org/wiki/Formaldehyde en https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3203331/

Ik ga ervan uit dat in de prenatale ontwikkeling en ook daarna dingen bij mij niet goed gegaan zijn. En dat ik dus met mankementen ter wereld ben gekomen, die vooralsnog niet zichtbaar waren. Blijkbaar was deze blootstelling aan formaldehyde ook geen alarmsignaal voor huisarts, vroedvrouw of mijn ouders. Wel heeft mijn moeder meerdere malen de huisarts ingeschakeld toen ik klein was. Ik kon het ene moment spelen om even later stilletjes in een hoekje te gaan zitten. De reactie van de huisarts was steeds dat er niets met mij aan de hand was.

3-jarige leeftijd
Ik had een aangeboren oogafwijking bij het rechteroog. Het oog stond naar buiten gericht en is recht gezet. Pas veel later werd duidelijk dat mijn linkeroog slecht was en ik vooral met het rechteroog keek. Het rechteroog is bijziend.  

In het eerste huis waar ik gewoond heb waren er oude loden of koperen waterleidingen. In de alle andere woningen waar ik gewoond heb waren waarschijnlijk ook koperen waterleidingen. Deze jarenlange blootstelling aan koper heeft bijgedragen aan uiteindelijk de vergiftiging met zware metalen aan de vergiftiging van mijn lijf. 

Bijna sepsis
Op 5 jarige leeftijd ben ik erg ziek geworden. De situatie was zodanig dat ik met spoed in het ziekenhuis opgenomen moest worden. Mijn nierfunctie was sterk achteruit aan het gaan en men vreesde voor een sepsis (bloedvergiftiging). Uiteindelijk bleek dat bij het knippen van de amandelen een deeltje in mijn neus was blijven zitten en voor een ontsteking had gezorgd. Met antibiotica ben ik er bovenop gekomen. Een flink aantal jaren moest ik volledig zoutloos eten. Het is de vraag wat de rol van de vroege expositie van formadehyde op mijn nieren is (geweest). Dr. Mutter beargumenteert dat een falend eigen ontgiftingssysteem een belangrijke factor is bij het ontstaan en de persistentie van ziekten. Met name bij deze mensen kunnen zware metalen moeilijk of niet worden verwijderd. De nieren vervullen een belangrijke ontgiftingsfunctie. Als mijn nieren (toen nog in ontwikkeling) beschadigd zouden zijn door de formaldehyde vergiftiging, kan dit betekenen dat mijn nieren niet of onvoldoende giftige stoffen kunnen verwijderen. Dat zou dan ook een verklaring kunnen zijn dat ik op 5 jarige leeftijd niet in staat was om de ontstekings-toxinen als gevolg van de falende tonsilectomie te elemineren. 

Periode 15 tot 20 jaar
Ik kijk niet positief op die fase in mijn leven. Ik was vaak erg moe en voelde me niet goed. Slaapproblemen waren er ook. Ik had het gevoel dat ik mij door het leven heen moest worstelen. Dat is natuurlijk niet gewoon, als je als jongere zo je leven leeft. Na Mavo en 2 jaar Havo ben ik uiteindelijk in de opleiding tot verpleegkundige (te Rotterdam) terecht gekomen. In het ziekenhuis heb ik met mercurochroom gewerkt. Met dit kwikzilver houdende middel worden doorligwonden behandeld. Op 20 jarige leeftijd ben ik ziek geworden en moest ik daarom een  half jaar mijn opleiding onderbreken. Ik zou de ziekte van Pfeifer hebben gehad, maar daar waren onvoldoende bewijzen voor. Mogelijk ben ik door allerlei medisch schoonmaakmiddelen waaronder de desinfectans Lyorthol, ziek geworden. In die tijd ook bij een internist geweest die niets kon vinden. 

Amalgaamvullingen en gouden kronen

Al vanaf jonge leeftijd zijn er amalgaamvullingen in mijn gebit gezet. Toen deze gedeeltelijk versleten waren, zijn die vervangen door gouden kronen. Pas in 2013 kwam ik erachter dat ik een zware metaal vergiftiging in mijn leven had opgebouwd. Dit is nog eens geëscaleerd toen in 2014 zonder beschermende maatregelen (mondkap, afzuigsysteem e.d.) alle amalgaam en goud in 1 keer is verwijderd door een Duitse tandarts. Eind 2014 ben ik in behandeling gegaan bij een Duitse arts (dr. J. Mutter) die mij vertelde dat ik heel veel jaren meer bezig zou zijn om die zware metalen te verwijderen. 

De ziekte van Lyme

Als 6 jarige heb ik een tekenbeet opgelopen. Daar is geen behandeling voor geweest. Ik ga ervan uit dat de lymebacteriën sluimerend bij mij aanwezig waren. In 2012 ben ik positief getest op lyme. De lyme klachten zijn in 2012 ernstig geweest. Behandeling met doxicycline had geen zin omdat dit enkel zin heeft dit gegeven wordt direct na de tekenbeet. Er was in 2012 geen tekenbeet, in ieder geval niet opgemerkt. Lyme klachten en de klachten van elektrohypersensitviteite komen sterk overeen. Om het nog eens ingewikkelder te maken: van een zware metaal vergiftiging kun je alle ziekten en aandoeningen krijgen. Ook deze aandoeningen vertonen opvallende overeenkomsten met de wisselende klachten waarmee elektrohypersensitieve mensen mee te maken kunnen hebben. 

Gif exposities

In mijn leven heb ik op verschillende manieren met gif te maken gehad. Tot 2013 was er ik niet op de hoogte dat de moderne mens met vele giften te maken heeft. Als je lichaamseigen ontgifting in orde is, dan zal dat tot minder problemen leiden. Maar, als je zoals ik, weinig mogelijkheden hebt om giften te verwijderen, krijg je vroeg of laat te maken met de ziekmakende gevolgen van een falend ontgiftingssysteem. Hieronder een weergave van een aantal giften waar ik mee (mogelijk) te maken heb gehad. 

1.  Amalgaam in het gebit

2. Koper: koper uit amalgaam en uit koperen waterleidingen.   

Opmerking: aan dit onderdeel wordt nog verder gewerkt. 

reacties naar reddingsboei@gmail.com